تعیین حجم نمونه برای روش رگرسیون و مدل معادلات ساختاری

تعیین حجم نمونه برای روش رگرسیون و مدل معادلات ساختاری

در تحلیل رگرسیون چند متغیری نسبت تعداد نمونه (مشاهدات) به متغیرهای مستقل نباید از ۵ کمتر باشد. در غیر این صورت نتایج حاصل از معادله رگرسیون چندان تعمیم پذیر نخواهد بود (هیرو و همکاران ،۱۹۹۵، ۱۰۵) (به نقل از وب سایت آریا مدیر). نسبت محافظه کارانه تر ۱۰ مشاهده به ازای هر متغیر مستقل را هالینسکی و فلورت (۱۹۷۰) و میلر و کانس (۱۹۷۳) پیشنهاد نموده اند. از دیدگاه جیمز استیونس حتی در نظر گرفتن ۱۵ مورد به ازای هر متغیر پیش بین در تحلیل رگرسیون چند گانه با روش معمولی کمترین مجذورات استاندارد، یک قاعده سر انگشتی خوب به حساب می‌آید. چون SEM در برخی جنبه ها کانلاض مرتبط با رگرسیون چند متغیری است تعداد 15 مورد به ازای هر متغیر اندازه گیری شده در SEM غیر منطقی نیست. بنتلر و چو (1988) یادآوری می کنند که پژوهشگران می توانند برای هر برآورد پارامتر در تحلیل های SEM حجم نمونه را تا 5 مورد کاهش دهند، اما فقط اگر با داده ها به گونه کاملاً مناسبی عمل شده باشد(برای مثال، توزیع نرمال بدون داده های گمشده یا موارد پرت و مانند آن). توجه داشته باشید که بنتلر و چوی 5 مورد را برای هر برآورد پارامتر و نه برای هر متغیر اندازه گیری شده توصیه کرده اند ( هومن، ۱۳۸۴، ۲۲).

منبع: هومن، حیدرعلی. (1387). مدل یابی معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزار لیزرل، انتشارات سمت، چاپ دوم.